Door de wind, door de regen...

Dwars door alles heen wist Blind Date corryfee Ingeborg al te vertellen met een dubdubdoewiedoewoedoewawende Joop Mengelmoes op de achtergrond.

En of het er dwars door heen gaat!

En toen was er geen licht...

IJsland heeft volgens mij geen last van het broekaseffect: wind, regen, KOUD!

En dan vooral op de Westman Islands , waar het overgrote deel van de Erasmustroep, me included, naartoe trok vorig weekend.

De Westman Islands is een eilandengroep bewoond door ijverige vissertjes (door de IJslanders omschreven als harder dan eender welke IJslander, en dat wil veel zeggen) waar in 1973 een vulkaan het nodig vond zijn ontbijt naar buiten te laten spuiten. Magma werd lava en dies meer.

Het gevolg is dat er nu elk jaar een hoop ramptoeristen neerstrijken om te gluren naar het reilen en zeilen in een stadje dat na de uitbarsting weer volledig from scratch werd opgebouwd.

Maar genoeg historisch gezever: al dat geneuzel kan de google-aar onder u ook opzoeken!

Blub! Ik ben een vis (met Mobutu-lippen!)

Hoe zit het hier in IJsland? Wel, behoorlijk in de sjakosj! Ik begin me lanzaamaan maar zeker meer IJslander te voelen, in de mate van het mogelijke.
Wil je iemand spreken? Gewoon effe bellen en zeggen dat je komt!
Cash geld? Wie gebruikt dat nog tegenwoordig! Inhalerend een statement bevestigen? *jauw*!
Neus ophalen in plaats van een zakdoek gebruiken? Eeuh, neen, daar doe ik nog niet aan mee!
U merkt het, een Joeri komt altijd op zijn pootjes terecht, al kan het al dan wel eens met wat gebroken teentjes en andere euveltjes zijn.

Langzaam begint de “nazomer” die ook het Belgsiche thuisfront in zijn greep houdt, naar ik verneem, dit ijsblokje te verlaten. Al is nazomer in dit geval dan wel met een behoorlijke korrel zout te nemen. Temperaturen zakken tot een graad of 4 (jasgehalte: verplicht!), de wind neemt elke dag meer en meer toe (omblaasgevaar:behoorlijk hoog) en de regenbuien zijn zo scherp date een bril geen overbodige luxe zou zijn (Waar zijn Pearl en Hans Anders als je ze nodig hebt, verdikkie!).

Ook opgemerkt deze week: de eerste sneeuwvlokjes! Ik was net te laat om het eerste op te vangen met mijn tong, want alhoewel mijn slee en wantjes al klaar stonden, besloot de sneeubui er vroegtijdig de brui aan te geven, Jammer… Maar er is me verzekerd dat er nog genoeg kansen voor Joeri-met-sneeuwman-foto’s komen! Wibby! Alleen jammer dat de worteltjes zo duur zijn, het zal er eentje zonder neus worden…

En nu ik dit laatste stukje even overlees, merk ik dat mijn Nederlands er echt op achteruit gaat. Even de foutjes er uit filteren. Verbazend hoe snel een mens zijn moedertalenknobbel kan kwijtspelen!

Over talen gesproken, echt geweldig gaat mijn IJslands er niet op vooruit. De IJslandse les die ik hier volg is vooral toegespitst op de cultuur en geschiedenis van IJsland. Elke les wordt weliswaar afgesloten met wat woordjes en zinnetjes, maar als je niet kan oefenen…
De docente, ons Fryda, begint me dan ook meer en meer te irriteren. Zij (I’m an antropoligist, you know) hoort zichzelf veel te graag bezig, wat er voor zorgt dat het ettertje in mij wel eens naar boven durft komen om irritante vragen te stellen. Tot nu toe weet ze het nog handig te omzeilen, al merkte ik afgelopen donderdag wel een barstje op in haar alwetende harnas. Het doet me een beetje denken aan “lang vervlogen tijden en discussies met ander onderwijzend personeel.” Dat wordt nog lachen…

Tien kleine Erasmussertjes.

Gelukkig zijn er voldoende vriendelijke IJslanders die willen fungeren als wandelende woordenboeken, zodat ik niet per ongeluk een potje walvissnot in mijn Piggystore boodschappenmandje pleur.

Walvis! Het is er nog steeds niet van gekomen! Ik kijk nu al enkele weken uit naar een walvissteak, al was het maar omdat het steak heet. Ik begin nu weer spontaan mijn keyboard onder te kwijlen terwijl ik denk aan een steak met champignonsausje en een bord onplatte, smakelijke frietjes. Eenieder die me postpakketgewijs het bovenstaande kan bezorgen kan rekenen op mijn eeuwige dankbaarheid en een speciale vermelding in mijn IJslandannalen! *puppy-blik*

Och ja, het tenenlezen. Wel, de Hollander (hoi Renate ;-)) hier heeft als hobby het lezen van tenen. Hoe gaat dat in zijn werk? Het slachtoffer (ik) smijt zijn poezelige, frisse voetjes (mijn 45 kan net op mijn bureau) op een verhoogje waarna de expert (René) de tenen aan een grondige analyse onderwerpt. De dikte, grootte, spanning van de tenen aan elke voet worden gemeten. Elke teen staat voor een bepaald iets (emoties, liefde, enthousiasme, …). Wat blijkt: ik ben een behoorlijk ambitieus persoon met behoorlijk hoog creativiteitsgehalte met een overvloed aan emoties die nu en dan zorgen voor een behoorlijk chaotisch verloop in mijn gedachten- en doegang. Lijkt me op het eerste zicht wel te kloppen. Personen die interesse hebben in de volledige analyse, een mailtje en u krijgt mijn volledige psychologische tenenprofiel! Ik voel trouwens mijn hongerteen elke dag groeien. *puppy-blik*

Verder zou ik ook nog wat kunnen leuteren over het verkiezingsnieuws dat me hier dankzij de “gespecialiseerde pers” bereikt heeft, maar dat laat ik over aan politologen en aanverwanten. Ik denk er het mijne van…

Om het enigszins spannend te houden (dag trippers van het eerste uur!) weet ik niet wat de volgende week me zal brengen. Dat er heel wat werk te wachten staat, is een understatement (puntjes blijven trouwens nog steeds behoorlijk lekker: presenteren en improviseren à la minute gaat ligt me duidelijk wel). Het werktempo ligt hier bij momenten behoorlijk hoog, net als het lesniveau. Afgelopen vrijdag voor het eerst trouwens een les gehad waar mijn gedachten niet afdwaalden naar sunshine, lollypops and rainbows. Een gastspreker voor European Integration in de vorm van een exminister van Buitenlandse Zaken met voldoende gevoel voor humor en een frisse kijk op een aantal EU-gerelateerde onderwerpen, zorgde voor dat tikje meer dat nodig is om…. STOP! Ok, dit kwam er een pak saaier uit dan bedoeld! Laten we het er op houden dat het een uitermate flotte les was!

Bon, in mijn zoektocht naar een mooie afsluiter voor deze week, stootte ik op volgende site,(momenteel lijkt ie effe offline te zijn, maar probeer zeker later eens opnieuw!) die ik ga gebruiken om mijn huis-, tuin- en keukenIJslands wat bij te schaven. Veel plezier er mee, mijn fantastische vis (alweer) staat op me te wachten.

Kveðja!

Ps: *puppyblik*

Pps: nieuwe foto’s

Puppy-blik